گاه، سال‌ها با مواد و دستگاه‌ها کار می‌کنیم اما نکته‌های ریزی که می‌تواند در فرایند درمان تاثیرگذار باشند، از چشممان می‌افتند. آنچه در ادامه می‌خوانید ریز نکته‌های به ظاهر بدیهی است که ممکن است برخی از همکاران دندان‌پزشک تا امروز به آنها توجه نکرده یا از آنها غافل مانده‌اند.
۱- این طور نیست که حجم و وزن آمالگام کپسولی دو واحدی دو برابر آمالگام یک واحدی باشد. به طور معمول آمالگام‌های یک واحدی ۴۰۰میلی گرم پودر آلیاژدارند، آمالگام‌های دو واحدی ۶۰۰میلی گرم وآمالگام‌های سه واحدی ۸۰۰ میلی‌گرم.
۲- از آنجا که سرعت کروژن و خوردگی در آمالگام‌های پر مس، نصف آمالگام‌های کم مس است؛ سیل لبه‌ای در این آمالگام‌ها دیر‌تر برقرار می‌شود و استفاده از وارنیش یا سیلر در این آمالگام‌ها ضروری‌تر است.
۳- معمولا با دیدن آمالگام تازه همخوردهٔ خشک و شکننده، چنین استنباط می‌شود که مقدار جیوه آمالگام کم بوده است؛ ولی با توجه به نسبت مشخص جیوه، مخصوصا در آمالگام‌های کپسولی، باید کم بودن زمان و سرعت چرخش آمالگاماتور را به‌عنوان یکی از دلایل اصلی بروز این مشکل به حساب آورد.
۴- به وسیله انتقال آمالگام به حفره ترمیمی، آمالگام‌کریر گفته می‌شود. از آنجا که کاربرد این وسیله منحصر به آمالگام نیست و می‌توان با آن انواع خمیر‌ها و مواد ترمیمی را منتقل کرد، استفاده از واژه (paste carrier) درست‌تر است.
۵- به نوارهای پرداخت فلزی به غلط نوار پرداخت آمالگام و به نوارهای پرداخت پلاستیکی به غلط نوار پرداخت کامپوزیت گفته می‌شود. این نوار‌ها اختصاص به آمالگام یا کامپوزیت ندارند و برای پرداخت همه مواد ترمیمی کاربرد دارند.
۶- یک‌دسته از نوارهای تافل مایر، بالچه دارند (winged) که برای حفرات پرگزیمالی عمیق مناسب هستند. کلیه نوارهای تافل‌مایر، لوپ‌دار (loop) هستند.
۷- لزومی در قراردادن ماتریس هولدر در سمت باکال نیست و بسته به شرایط کاری، می‌توان آن را در سمت لینگوال هم قرار داد.
۸- ضخامت بعضی از نوار ماتریس‌های فلزی، کمتر ازنوارهای سلولزی شفاف است.